ده اصل برای رسیدن به پیروزی

در دنیایی زندگی می‏کنیم که ملاک‏ها و ارزش‏مندی‏های اخلاقی و رفتاری جایش را به مادیات و بالا رفتن از پله های ترقی آن داده است. هرچند در نظر اهل کمال، اساتید اخلاق و روان همچنان کسب علم و معرفت برتری و بهتری دنیا و آخرتی دارد اما با قرار گرفتن در جامعه و تلقی و برداشت افراد این محتوا و پیام دریافت می‏شود که چنین چیزی نیست. فرد بی‏ هدف در زندگی به سعادت و کامیابی نخواهد رسید. هرچند در ظاهر چنین بربیاید که در نظر اهل ظاهر و نه معنا آنها دستاوردهای مادی نیز دارند. آنچه در این بین مهم است و به ما کمک می‏کند در مسیر علم آموزی، کسب دانش و معرفت، موفق قدم برداریم و با هدف خدمت به علم، انسان‏ها و نشر آنها با نیت‏های الهی ثابت قدم بمانیم این است که هدف و مقصد برای ما روشن و بی ابهام باشد و ثمره ی آن تنها کسب رضایت خداوند و صرف عمر برای امری ارزشمند محدود شود. موضوعی که در علوم دینی و روانشناسی بسیار به آن تاکید شده است مساله ی خودآگاهی است. انسانی که به خودآگاهی می ‏رسد زندگیش هدفمند و در جهت رشد و تعالی خواهد بود. به این صورت که خودآگاهی باعث پیشرفت های اخلاقی، رفتاری و کمالِ او در زندگی را فراهم خواهد آورد. خودآگاهی در روایات بسیاری مقدمه مهمی برای شناخت صحیح خداوند بیان شده است. از راه توجه به خود و خودشناسی است که افراد به عیوب نفسانی خود روان بنه-های منفی ناسازگار (طرحواره‏های ناسازگار) و... آگاه می‏شوند و به دنبال درمان آنها میروند. حضرت علـی علیه السلام  در این باره می‏فرمایند:«کسی که خود را شناخت، خدایش را می‏شناسد» و یا فرمـوده‏ اند:«در عجبم از کسی که به خودآگـاهی نـدارد، چطـور مـیخواهـد پروردگـارش را بشناسد» درباره ارتباط عدم شناخت خود با گمراهی و ضلالت فرموده‏ اند:«کسـی ده اصل برای رسیدن به پیروزی...ادامه مطلب

آدمای کمال گرا هم خودشون رو عذاب میدن هم بقیه ای رو که با اونا نشست و برخاست دارن. آدمای کمال گرا ، با اعمال زور و فشار برای انجام کارها به بهترین شکل ممکن ممکنه باعث اذیت و آزار اطرافیان بشن. پدر و مادرهای کمال گرا با دادن احساس شرم به فرزند یا فرزندان شون، عزت نفس اونا رو لگدمال می‏کنند. کافیه اون فرزند بزرگ بشه و در شرایطی واقع بشه که کاری رو به هر دلیلی نتونه عالی و احسنت انجام بده اون وقته که اضطراب کافی نبودن، کامل نبودن میاد سراغش و تبدیل میشه به یه فرد همیشه مضطرب که اگر توسط اطرافیان تایید و یا تشویق نشه دچار افسردگی هم خواهد شد. آدمای کمال گرا همه چیز رو دچار نقص می بینن در صورتی که موفق نشن کاری رو کامل و کافی انجام بدن. یه حس عذاب وجدان همیشه همراه شون هست تا وقتی کاری رو که دوست داشتن خیلی کافی و کامل انجام بدن از کیسه ی روانی شون بکشن بیرون و شروع کنن به احساس شرم. آدمای کمال گرا، آدمای اطراف شون رو از خودشون فراری میدن. چون حتی اگر شما به بهترین شکل ممکن هم کاری رو به اندازه ی توان و مهارت تون انجام بدین، بازم بعدها که آدم بهتری بیاد سراغشون نسبت به کار شما ایرادگیر میشن و یه الگوی کامل و بی نقصی در ذهن شون وجود داره که باید اونها رو به اون کاملاً نزدیک کنه. احساس غالبی که پدر یا مادر کمال گرا به فرزندشون میدن چیه؟ حس شرم. به محض اینکه بچه در موقعیت این احساس قرار بگیره و این حس رو تجربه کنه، تمام تلاشش رو می‏کنه که مورد قبول شما واقع بشه و البته تبدیل میشه به یک فرد مهرطلب هم! کمال گرایی بعضا باعث اهمال کاری هم میشه. یعنی به تعویق انداختن کارها به صورت مکرر. چون تا شرایط ایده آل نشه، تا تمام فرصت ها به طور کامل مهیا نباشه فرد دست به کاری نمیزنه و مدام امروز و ده اصل برای رسیدن به پیروزی...ادامه مطلب

اگر نگاهی به تاریخ بندازیم خواهیم دید بسیاری از اختلالات شخصیت در بین ظالمان موج می زند. مثلاً افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید بودند و با خاندان اهل بیت دشمنی و کینه داشتند، این کینه تا جایی ادامه پیدا کرد تا دست به شهادت تک تک فرزندان اهل الله زدند. اینکه چرا آنها برگزیده ی خداوند بودند و چرا حکومت اسلامی باید بدست آنها اداره می شد؟ در تاریخ نقل شده است که این کینه تا آخرین نسل از خاندان اهل بیت ادامه پیدا کرده است. امشب ما عزادار چهلمین روز از شهادت فرزند رسول خدا صلی الله و علیه و آله و سلم، امام حسین علیه السلام هستیم. حسادتی و کینه توزی که باعث شد چشم بر حقیقت و مقام والای ایشان بسته شود و تا بدان جا پیش برود که این همه جسارت پیدا کنند و این چنین فجایعی را در تاریخ ثبت کنند. حسادت که به معنای آرزوی زوال نعمتی در دیگری است در حوزه روان شناسی اجتماعی واکنش های بسیار خطرناکی به همراه دارد. به گونه ای که می توان گفت خاستگاه بسیاری از نابهنجاری های رفتار فردی و جمعی می تواند حسادت به شکل حال و یا مقام باشد. به این معنا که حسادت در حوزه اخلاقیات موجب می شود تا شخص از درون دچار افسردگی و حقارت و خشم و مانند آن شود و از این که نعمتی را در دیگری می یابد ناخشنود شود و این مسئله در روحیات وی تأثیر سوء و زشت بگذارد؛ به یقین بازتاب ها، کنش ها و واکنش های حسود در حوزه عمل اجتماعی سخت تر و زشت تر می باشد و آثار آن در کاهش ضریب امنیت اجتماعی خود را نشان می دهد. کنش های خطرناک و واکنش ها و رفتارهای خطرساز چون آدم ربایی، اهانت، تهمت، تخریب، قتل و نابهنجاری های دیگر ریشه در حسادت دارد. حسادت، خاستگاه نابهنجاری های اجتماعی حسادت می تواند در حوزه اخلاق فردی و اجتماعی بازتاب ها و وا ده اصل برای رسیدن به پیروزی...ادامه مطلب

حسادت بیماری روحی و البته روانی است که دامنگیر بسیاری افراد در روابط شان می شود. گزینه ای که اگر فرد به فکر درمان آن نباشد حتماً باعث خسارت های مادی و معنوی فراوانی به او خواهد شد. در منابع روانشناسی و تست های شخصیت، حسادت به عنوان منبعی از عدم سلامت روان ذکر می شود. اینکه فردی منابع و امکاناتی را که در اختیار دارد وسیله ای برای رشد و تعالی فردی خود در نظر نگرفته و به دنبال منابع و امکانات افراد دیگر است که اصولاً حسادت با صفات دیگری همچون حرص، تهمت، غیبت و ... آمیخته می شود و مراتب نزول نفسانی دیگری را برای او رقم خواهد زد. اصولاً در تست های شخصیت شناسی مثل کتل نیز از عامل حسادت نام برده می شود اینکه فرد آیا فرد حسودی است یا اینکه نسبت به دیگران حسادت ندارد. اینکه افرادی که از احساس بی ارزشی بیشتری رنج می برند و یا عزت نفس کمی دارند بیشتر درگیر حسادت هم هستند. استفاده از فرصت ها را منبع بسیار مهمی برای شناسایی حسادت ذکر می کنیم. اگر به هر دلیلی فرد نتواند از فرصت هایی که در اختیار دارد استفاده ی حداکثری را ببرد بعدها خواهیم دید که فرد نسبت به کسانی که سن کمتر، منابع بیشتر و یا حتی دارایی و امکانات بهتری دارند دچار حسادت خواهد شد. افکار باعث شکل دادن رفتار فرد می شود و رفتار نمودهای کلامی و غیرکلامی نیز دارد. امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: حَسَدُ الصَّدِیقِ، مِنْ سُقْمِ الْمَوَدَّةِ. وقتی که دوست حسادت می کند این نشان می دهد که مودت و دوستی و محبت بین اینها مشکل دارد و بیمار است. حسادت حاکی از عدم مودت و ناسالم بودن دوستی و رفاقت است. دوست واقعی اگر واقعا دوست باشد و علاقه مند باشد حسادت نخواهد کرد و حسادت حاکی از این است که این شخص نفاق دارد. به ظاهر ابراز دوستی می ک ده اصل برای رسیدن به پیروزی...ادامه مطلب

روانشناسی علم بسیار گسترده و عمیقی است. اینطور نیست که شما با شنیدن کلمه ای مثل اضطراب، افسردگی، وسواس و... احساس کنید که می توانید به راحتی آنها را تشخیص بدهید که اگر اینطور بود لازم نبود روانشناسی دوره های سنگین روان درمانگری و روانکاوی را بگذراند، با انواع طرحواره ها آشنا باشد، علائم تشخیصی در DSM را بداند، تست ها و انواع آزمون های روانشناختی مثل تست اضطراب بِک را یکی از ابزارهای تشخیصی خود قرار بدهد و در نهایت با دانستن این مراحل بتواند تشخیص بدهد که فرد مبتلا به یکی از اختلالات اضطرابی ، نشخوار ذهنی، وسواس فکری عملی و یا اختلالات دیگری است و برای درمان اختلالات بتواند قدم موثری در این مسیر بردارد. آن هم نه با برچسب زدن و اینکه به فرد یا افراد برچسب اختلال به راحتی زده شود و یا حتی بشود به سادگی به مسأله نگاه کرد. حداقل جلسات درمان اختلالاتی در طیف اضطراب 12 جلسه یا حتی بیشتر است. درمان نیز با حرف زدن و نصیحت کردن صورت نمی گیرد. قطعا اگر به این راحتی بود که کسی با حرف زدن بتواند اختلالات اضطرابی نام برده شده در کتاب مرجع تشخیص اختلالات « DSM5» درمان کند کسی به درمانگر متخصص در این موضوع مراجعه نمی کرد. البته که این ساده انگاری است که تصور فرد یا افراد این باشد که فکر کنند با درددل کردن با دیگری، خواندن جملات مثبت انگیزشی در شبکه های اجتماعی شان یا شنیدن چندجمله ی مثبت یا نشستن پای صحبتی می توانند اختلالاتی مثل وسواس یا PTSD و موارد دیگر را درمان کنند. برای همین است که اکثر افراد مبتلا، تصورشان این است که اینها خود به خود درست می شود و مراجعه به روان درمانگر را ضروری و یا حتی موردنیاز تصور نمی کنند. برای همین است که روانشناسی با دادن نسخه های کلی به جمع بدون درنظر گرفتن ش ده اصل برای رسیدن به پیروزی...ادامه مطلب